دانشگاه تهران در التهاب اعتراض
کامران پایدار

بدنبال اعتراض و مبارزات سراسری و آزادیخواهانه و برابری طلبانه دانشجویان در 13 آذر امسال و روزهاى بعد علیه حکومت ننگ و نفرت اسلامی، و در شرایطی که مبارزات سرخ و پر شور دانشجویی در چند هفته اخیر از طرف حکومت و مزدورانش هدف وحشیانه ترین سرکوبها و سانسور قرار گرفته، علیرغم اینکه هم اکنون بیش از چندین هفته از دستگیری دهها دانشجوی مبارز، آزادیخواه و برابری طلب میگذرد و دستگاه فشار و سرکوب و عوامل اطلاعاتی حکومت بیشترین فشارهای وحشیانه و غیر انسانی را برای شکستن و تحقیر دانشجویان بکار گرفته اند، در حالیکه در همین چند روز اخیر ابراهیم لطف الهی دانشجوی دانشگاه پیام نور سنندج در زیر شکنجه های عوامل اطلاعاتی حکومت بقتل رسید، در شرایطی که دانشگاهها به جولانگاه حراست و نیروهای نظامی و انواع درندگان و وحوش اسلامی مبدل شده اند، در لابلای این همه فشار و سرکوب و ارعاب، شکنجه و قتل بازداشت، این همچنان نبض انسانیت، آزادیخواهی و برابری طلبی و اعتراض به مذهب و تحقیر و آپارتاید جنسی است که در دانشگاه میزند.
درظهر  روز جمعه 5 /11/86 بیش از هزار نفر از دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به کیفیت بد غذا دست به اعتراض و تجمع زدند. علیرغم هشدارها وتهدیدها وعده وعیدهای مسولین دانشگاه کار به خشونت و درگیری می کشد. بلافاصله نیروهای ویژه ضد شورش، انتظا می و انواع لباس شخصی های اطلاعاتی در محل حاضر و محوطه کوی دانشگاه را به محاصره در آورده و مانع از پیوستن مردم و دانشجویان می شوند. اعتراض و تجمع دانشجویان تا چندین ساعت همچنان ادامه می یابد. در عصر روز شنبه 6/11/86 دانشجویان در ادامه و پی گیری خواستهایشان دوباره در محوطه کوی دانشگاه دست به تجمع و اعتراض میزنند. در این اثنا صدها نفر از نیروهای ضد شورش و مجهز به انواع سلاحهای سرد و گرم و انواع اسپری و گازهای اشک آور بلافاصله درخیابان امیراباد شمالی مستقر و خیابانهای منتهی به کوی دانشگاه را بسته و به محاصره خود در می آورند. در ساعت 8 شب در حالیکه دانشجویان می خواستند از محوطه کوی خارج شده و به مردمی که در خیابانهای اطراف کوی جمع شده بودند بپیوندند، نیروهای ضد شورش به مردم خارج کوی و دانشجویان حمله ور شدند. دانشجویان با پرتاب سنگ و چوب بسوی نیروهای ضد شورش و سردادن شعارهای آزادی و برابری و خواست آزادی دانشجویان زندانی و علیه حکومت به دفاع از خود پرداختند. تعداد دانشجویان بیش از 2000 نفر تخمین زده می شد. عده زیادی از مردم با شادی و شعف در خیابانهای اطراف کوی تجمع کرده و قصد پیوستن به دانشجویان را داشتند که پلیس و مزدوران ضد شورش با تهدید و ارعاب سعی در متفرق کردن آنها داشتند و....اعتراض، تجمع و درگیری دانشجویان تا پاسی از شب همچنان ادامه داشت.
در همین لحظه خطاب به آقایی که کنارم ایستاده بود گفتم: راستی مگه می شه صدای انسانیت و حق طلبی و رفاه و آزادیخواهی را با اسلحه و شکنجه و زندان خفه کرد؟ با پوزخند ی گفت نتیجه اش همین است و...
 6/11/86